Rewelacyjne rezerwy

W sezonie 1994/95 Górnik Zabrze jako zespół grający na najwyższym szczeblu rozgrywek ligowych  miał włączyć się do rywalizacji o Puchar Polski dopiero w 4 rundzie. Tymczasem drugi zespół Górnika zdołał  dzięki zwycięstwom na szczeblu okręgowym, zakwalifikować się do I rundy rozgrywek na szczeblu centralnym. Był to niewątpliwy sukces rezerw prowadzonych przez trenera Mariana Bechera. Drużyna  występowała w tamtym okresie w grupie śląskiej  IV ligi. Losowanie sprawiło, że  pierwszą przeszkodą w walce o trofeum miał być zespół Warty Sieradz. Spotkanie zaplanowano w Zabrzu 2 sierpnia 1995 roku. Dlaczego w Zabrzu? Dlatego, że to Warta w poprzednim sezonie grała w wyższej klasie rozgrywkowej - w grupie łódzkiej III ligi. Jednak do meczu z rezerwami Górnika rywale przystąpili już jako czwartoligowiec, bowiem poprzedni sezon zakończył się degradacją zespołu z Sieradza.  Oczywiście jak to bywa w takich przypadkach, sieradzki team trochę się posypał, jednak spodziewano się wyrównanej walki, jak to w przypadku zespołów grających na tym samym poziomie rozgrywek. Warto w tym miejscu przypomnieć, że w sezonie 1984/85 w Warcie występował Robert Warzycha, piłkarz, który już dwa lata później był ważną postacią "trójkolorowych". W zespole Górnika zagrało kilku piłkarzy, którzy występowali w I lidze (ekstraklasie), jednak częściej pełnili role zmienników. W środowe popołudnie przy Roosevelta zjawiło się tylko 300 kibiców. To właściwie normalna polska frekwencja na meczach z udziałem IV-ligowców. Jednak ci, którzy przyszli, stali się świadkami historycznego wydarzenia.

Nowe rekordy

Piłkarzom Górnika od początku wszystko wychodziło. Grali spokojne, można rzec - na luzie. Już w 13 minucie obrońca gości wpakował piłkę do własnej bramki, co jeszcze bardziej usztywniło przyjezdnych, których i tak przytłaczał fakt gry na stadionie Wielkiego Górnika. Do przerwy Zabrzanie prowadzili aż 7:0 a hat-trickiem popisał się Piotr Gruszka. Druga odsłona nie przyniosła żadnych zmian. Piłkarze Warty bez wątpienia chcieli aby ten mecz już się zakończył. Piłkarze Górnika bawili się dalej. Drugiego hat-tricka zaliczył Piotr Gruszka, taki sam wyczyn był udziałem Rafała Jarosza, gola zdobytego z rzutu karnego  dorzucił  Grzegorz Dziuk i druga połowa zakończyła się takim samym wynikiem jak pierwsza, co przełożyło się na rezultat 14:0!
Ten wynik do dnia dzisiejszego jest najwyższym rezultatem uzyskanym w rozgrywkach o Puchar Polski na szczeblu centralnym. Jest również najwyższą wygraną Górnika. A Piotr Gruszka - zdobywca sześciu goli w jednym meczu,  wyrównał rekord Ernesta Pohla, któremu ta sztuka udała sie w rozgrywkach ligowych w roku 1962, kiedy w wygranym spotkaniu z Cracovią zaaplikował rywalom również 6 goli.

Górnik II Zabrze zagrał w następującym składzie:

Marcin Suchański - Paweł Pęczak, Rafał Rogalski, Grzegorz Dziuk, Arkadiusz Bar (72' Krystian Sosna) - Rafał Kocyba, Piotr Gruszka, Grzegorz Bonk (64' Stanisław Jegorow) - Jarosław Osóbka, Rafał Jarosz, Jarosław Dolny (20' Mariusz Sójka).

Autor: Marek Dziechciarz

Foto: Piotr Gruszka podczas jednego z meczów ligowych/album Górnik Zabrze - Dzieje Legendy.