Cieszysz się, że 2014 rok dobiega końca?
- Zdecydowanie. Nie wyobrażam sobie, by rok 2015 miał być podobny. Nigdy wcześniej nie pauzowałem z powodu kontuzji dłużej niż 2-3 tygodnie. Teraz straciłem cały rok i długo nie mogłem się z tym pogodzić. Dopiero po jakimś czasie zdałem sobie sprawę z faktu, że jestem bezsilny, bo nie wszystko zależy ode mnie. To była prawdziawa męczarnia, która - mam nadzieję - dobiega końca.

Kontuzji doznałeś w trakcie treningu, w starciu z Borisem Pandżą. Miałeś żal do niego?
- Nie, absolutnie. Nigdy nie rozpatrywałem tej sytuacji, ani mojej długiej pauzy, w takich kategoriach. Traktowałem to jako niekorzystny zbieg okoliczności.

Historia może zatoczyć koło. Wypadłeś z gry w trakcie zgrupowania w Turcji i być może wrócisz na boisko także w Turcji, po rocznej przerwie.
- Mam taką cichą nadzieję. Z każdym tygodniem kontuzjowany staw skokowy jest w coraz lepszej formie, ból jest coraz mniejszy. Ale dokładnej daty nie planuję, bo przez cały 2014 rok planowałem i nic z tego nie wyszło. Chciałbym tylko, by noga przestała mnie boleć. Wtedy, z czystą głową, będzie mi dużo łatwiej.

Rehabilitacja przebiega zgodnie z planem, ale trzeba będzie jeszcze nadrobić zaległości treningowe.
- Wydaje mi się, że jestem w niezłej formie fizycznej. Na pewno trzeba będzie poprawić czucie piłki, ale do tego też podchodzę ze sporym optymizmem.

Koledzy z zespołu zimują na stabilnej, 6. pozycji.
- Szóste miejsce tylko tak fajnie wygląda w tabeli, ale różnice punktowe i nasza przewaga nad innymi zespołami są nieduże. Ale wynik faktycznie jest niezły i chwała chłopakom za wyniki. Mam nadzieję, że uda nam się wiosną zrealizować cel nadrzędny, czyli utrzymać miejsce w pierwszej "8".

Jak spędzisz Sylwestra?
- Tak jak od kilkunastu lat, czyli w gronie najbliższej rodziny. Akurat w tym roku kontuzja nie pozwala mi na udział w imprezie tanecznej, ale i tak nie ciągnie mnie na wielkie bale.
Przy okazji życzę pomyślności kibicom, by Górnik dostarczył im jak najwięcej radości w Nowym Roku!