Rekordowy debiut

Historię rywalizacji w I lidze (ekstraklasie) piątkowi rywale zaczęli pisać dopiero w sezonie 1964/65. Aż 3:6 uległ w Zabrzu Śląsk w swoim premierowym spotkaniu z Górnikiem. Strzelcem pierwszej bramki był Szołtysik, trzy zdobył Pohl a dwie "dorzucił" Lubański. Nigdy potem nie padło aż tyle goli w pojedynku pomiędzy tymi rywalami, pomimo tego, że statystyczna średnia trafień wynosi 2,64 na mecz, co jest bardzo przyzwoitym wynikiem. W meczu rewanżowym we Wrocławiu rywale podzielili sie punktami po remisie 3:3. Czy już wtedy działacze Górnika dostrzegli potencjał niespełna 23-letniego Huberta Skowronka - podstawowego piłkarza Śląska? Trzy lata później był on już podstawowym graczem zabrzańskiej jedenastki i jesienią 1968 roku zaaplikował swoim byłym kolegom dwie bramki w wygranym przez Zabrzan 4:0 ligowym pojedynku. To były lata, kiedy mało który rywal zdobywał punkty w meczach z Górnikiem, który zwyciężał ze Śląskiem niemal z regularnością szwajcarskiego zegarka. Sytuacja zmieniła się w roku 1975. Wtedy Górnik przez 5 lat w kolejnych dziesięciu meczach nie zdołał wygrać. W latach osiemdziesiątych Zabrzanie ponownie zaczęli być górą (zdarzyły się zwycięstwa po 5:0 i 6:0 - to akurat w rozgrywkach o Puchar Polski). O ile jednak potrafili znaleźć patent na wrocławską drużynę jako całość, to o wiele gorzej szło im z wyłączeniem z gry Ryszarda Tarasiewicza, który kilkakrotnie pokonał bramkarzy Górnika. Z kolei z drugiej strony patent na goalkeaperów Śląska miał Andrzej Zgutczyński . W sezonie 1986/87 wrocławski zespół włączył się do gry o mistrzowski tytuł. Kiedy w 10 kolejce gościł Zabrzan przy Oporowskiej był nawet liderem tabeli. Jednak to Górnik po raz kolejny okazał sie najlepszy w kraju. W tamtym czasie mecze obu drużyn były przede wszystkim rywalizacją dwóch najlepszych linii pomocy w kraju. Z jednej strony Matysik, Komornicki i Iwan, a z drugiej Rudy, Tarasiewicz i Prusik. To sprzyjało emocjonującej rywalizacji!

Zmienne koleje losu

Lata 90-te były dla Śląska równią pochyłą. Widać to było m.in. w pojedynkach z Górnikiem. Na dwanaście spotkań rozegranych w latach dziewięćdziesiątych Śląsk wygrał zaledwie raz. Jesienią 1990 roku zespól z Wrocławia doznał najwyższej porażki z Górnikiem na swoim stadionie - 1:4. Podobnie było po powrocie do Ekstraklasy w roku 2000, wtedy również Zabrzanie był górą. Od sezonu 2008/09, kiedy I liga stała się ekstraklasą, rywalizacja obu zespołów była bardzo zacięta. Mecze stały z reguły na dobrym poziomie, padało sporo goli. Do historii przeszła potyczka Śląska z Górnikiem w rundzie jesiennej sezonu 2013/14. Wrocławianie dominowali i jeszcze w 90 minucie prowadzili 2:1. Ale finisz piłkarzy Górnika był piorunujący. Już w doliczonym czasie gry to oni wykorzystali dwa momenty dekoncentracji gości i zeszli z murawy w glorii zwycięzców. W ostatnich siedmiu pojedynkach piątkowych rywali piłkarze Śląska nie umieli zdobyć kompletu punktów. To Górnik 2 razy wygrał i pięciokrotnie zremisował. Jesienią w Zabrzu był remis 2:2 po golach Angulo i Wieteski, pomimo tego, że to nasi piłkarze obejmowali dwukrotnie prowadzenie. Wiosną we Wrocławiu również podzielono się punktami, choć bliższy wygranej był Górnik. To Koj otworzył wynik spotkania juz w 7 minucie. W drugiej połowie wyrównał Piech a w 87 minucie Angulo miał "piłkę meczową" lecz nie wykorzystał rzutu karnego.

Górnik - Śląsk w liczbach (dot. meczów ekstraklasy/I ligi)

• w Zabrzu: 38 20-14- 4 bramki 69:34
• we Wrocławiu: 36 9-10-17 bramki 39:53
• Razem: 74 29-24-21 bramki 108:87

opr. Marek Dziechciarz